Louis Theodorus Lehmann werd geboren op 19 augustus 1920 te Rotterdam als telg uit een zeemansgeslacht. In 1929 verhuisde hij naar Overschie. Doordat zijn vader scheepskapitein was, maakte de jonge Louis al reizen naar Hamburg, Antwerpen en Londen.

Vanaf 1932 bezocht hij de HBS in Schiedam. Hij betreurde het niet naar het Gymnasium te zijn gegaan, maar dat werd gecompenseerd door leraar Temperman die hem zowel de Franse taal als de interesse voor détails in de kunsten heeft bijgebracht. Op de HBS werkte hij met zijn vriend en klasgenoot Anton George Kloppers (1919 - 1974) mee aan de schoolkrant Confetti. Ook toen dichtte hij al. In zijn jeugd wilde hij schilder worden, de jonge Louis tekende en maakte linoleumsneden. Van schilderen kwam het uiteindelijk niet, maar hij is altijd blijven tekenen. Later maakte hij ook collages.
In 1938 bezocht Louis Lehmann de eerste belangrijke surrealistische tentoonstelling in Nederland: Expositie Surrealisten Amsterdam in Galerie Robert. Lehmann maakte de reis van Rotterdam naar Amsterdam per fiets. Ook zijn toekomstige vrienden Emile van Moerkerken, Gertrude Pape en Noor Bons bleken de expostitie te hebben bezocht.
Lehmann debuteerde in 1939 (achttien jaar oud) in de almanak In Aanbouw, uitgegeven door K. Lekkerkerker
Samen kwamen ze in contact met stadgenoot Adriaan van der Veen, die in 1939 met Eduard (Ed.) Hoornik, Johan Daisne en Jan Schepens het nieuwe tijdschrift Werk redigeerde, waarin Lehmann in januari 1939 debuteerde.
Al in datzelfde jaar werd hij tweemaal gebloemleesd: in Dichters van dezen tijd (13de druk) en in In aanbouw, waarin ook een jeugdfoto van Louis Lehmann (Emil van Moerkerken).

 
Foto: Emiel van Moerkerken / Copyright: Fotoarchief Van Moerkerken